- науша
- ир. сын.Ұзын бойлы, ашаң.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
науша — (Жамб., Шу) жас өспірім, балдырған. Сол күндер он бесте екен менің анам. Жас н а у ш а сорлы болып қолда қалған (И. Байз., Шығ., 134). Бәйшешектей гүл шашқан Өрімдей н а у ш а жастарым, Отанымның сәулеті Айбарым, көркі, мақтаным (Н. Байғ., Таңд.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Букейханов Н. — Науша (1874, аул Шунгай, ныне Джаныбекского р на Уральской обл. 1944) сов. народный домбрист. Учился у известных мастеров Макара, Салавата, позднее у Турыпы, последователей традиции Даулеткерея. Беседы со знатоком и собирателем фольклора… … Музыкальная энциклопедия
Point of View, Inc. — Point of View, Inc. Тип … Википедия
Абдыкаликова, Гульшара Наушаевна — Гульшара Наушаевна Абдыкаликова Гүлшара Наушақызы Әбдіқалықова … Википедия
Даулеткерей — Шигаев Почтовая марка Казахстана, посвящённая 175 летию Даулеткерея, 1995 … Википедия
бояулан — ет. ауыс. Әсем түске ену, әрлену. Иса насаттанды. Науша бойы биіктеп, бетінің жылтыры б о я у л а н а құлпырып кетті (Т. Әлімқұлов, Сырлы наз, 340) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі